Waarom bedrijven 100-jarige obligaties uitgeven
Hoewel zeldzaam, geven bepaalde entiteiten 100-jarige obligaties uit. Institutionele beleggers gebruiken ze om de duratie van hun portefeuille te verlengen en duratie-doelstellingen te halen. Voor particuliere beleggers dienen deze obligaties als instrument voor nalatenschapsplanning, waarmee vermogen naar toekomstige generaties kan worden overgedragen.
Verrassend genoeg kunnen sommige 100-jarige obligaties, ondanks hun eeuwlange looptijd, vervroegd worden afgelost en daarmee ver vóór het verstrijken van de volledige termijn uit de markt verdwijnen. Het gebruik van dergelijke obligaties kan soms aangeven dat een land zijn schuldenverplichtingen verlengt of kampt met zorgwekkend lage rendementen op kortlopende schulden.
Basisprincipes
Bedrijven geven langlopende obligaties uit vanuit marktvraag en winstmotieven. Institutionele beleggers gebruiken 100-jarige obligaties om de duratie van hun portefeuille te verlengen, wat bepaalde doelen ondersteunt. Universiteiten met een lange termijnhorizon kunnen deze obligaties aantrekkelijk vinden vanwege hun duurzame karakter.
Bovendien kopen sommige beleggers 100-jarige obligaties in de verwachting van vervroegde aflossingsopties. Zo kan Disney's 100-jarige obligatie uit 1993 na 30 jaar worden afgelost. Langetermijn-nalatenschapsplanning stimuleert ook interesse als middel om vermogen over generaties heen over te dragen. Deze vraag weerspiegelt het vertrouwen van consumenten in de levensduur van een bedrijf. Hoge vraag naar Disney's 100-jarige obligatie duidt op vertrouwen in het voortbestaan van het bedrijf.
Nadelen van 100-jarige obligaties
Interesse in eeuwomspannende obligaties kan duiden op lage huidige rendementen, zoals midden 2019 toen 30-jarige Amerikaanse staatsobligaties historische dieptepunten bereikten en sommige landen negatieve rendementen kenden. Institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars, konden toen kiezen voor langere looptijden om positieve rendementen te vinden.
In midden 2019, toen de rentetarieven daalden, overwoog het Amerikaanse ministerie van Financiën het uitgeven van 50- en 100-jarige schulden, waarmee de bestaande maximale looptijd van 30 jaar voor staatsobligaties zou worden overschreden. Economisch probleemlanden, zoals Argentinië, geven vaak 100-jarige obligaties uit om de schuldaflossing op te schorten, wat op financiële instabiliteit kan wijzen.
Kansen voorbij de 100-jarige obligatie
Het kan verrassend zijn, maar duizendjarige obligaties zijn uitgegeven door entiteiten zoals de Canadian Pacific Corporation. Sommige obligaties hebben geen vervaldatum en garanderen eeuwigdurende couponbetalingen. Historisch gaf de Britse overheid 'consols' uit die onbepaalde couponbetalingen leverden en bekendstaan als perpetuïteiten in financiële instrumenten.
Conclusie
De wereld van obligaties en financiële instrumenten is divers en in voortdurende ontwikkeling. Van de eeuwigdurende obligaties uitgegeven door bedrijven als de Canadian Pacific Corporation tot obligaties zonder vervaldatum, zoals perpetuïteiten als Britse 'consols', biedt de markt een breed scala aan opties. Beleggers moeten deze complexiteit navigeren, rekening houdend met hun beleggingsdoelen, risicotolerantie en marktomstandigheden. Of men nu op zoek is naar langetermijnstabiliteit of probeert rendement te maximaliseren, begrip van het volledige spectrum aan obligatieaanbiedingen is cruciaal. Door geïnformeerd te blijven en weloverwogen keuzes te maken, kunnen beleggers de kracht van obligaties benutten om hun financiële toekomst veilig te stellen.