Wat is de on-the-run Treasury-rentecurve?
De on-the-run Treasury-rentecurve is een grafiek die de actuele rendementen van recent verkochte Amerikaanse staatsobligaties vergelijkt met hun looptijden. Het is de belangrijkste benchmark voor het prijzen van vastrentende waarden. Daarentegen verwijst de off-the-run Treasury-rentecurve naar Amerikaanse staatsobligaties met een bepaalde looptijd die geen deel uitmaken van de meest recente uitgifte. De on-the-run Treasury-rentecurve is minder betrouwbaar dan de off-the-run curve omdat de volatiliteit in de huidige vraag naar recente emissies vaak tot prijsverstoringen leidt.
Basisprincipes
De Treasury-rentecurve geeft de laatste rendementen en looptijden weer van recent geveilde Amerikaanse staatsobligaties. Het fungeert als de belangrijkste prijsbenchmark voor vastrentende waarden.
De dynamiek van de on-the-run Treasury-rentecurve
De on-the-run Treasury-rentecurve, een belangrijk financieel kengetal, wordt samengesteld op basis van on-the-run Treasuries. Ze brengt de rendementen van deze gelijkwaardige waarden in kaart tegenover hun respectieve looptijden. Daarentegen heeft de off-the-run Treasury-rentecurve betrekking op Treasuries met dezelfde looptijd die geen deel uitmaken van de meest recente emissie. Volatiliteit in de huidige vraag vervormt vaak de on-the-run curve, waardoor deze minder precies kan zijn.
Het belang van de on-the-run Treasury-rentecurve ligt in de rol bij de prijsbepaling van vastrentende waarden. Toch kan de nauwkeurigheid van deze curve tijdelijk worden aangetast wanneer een on-the-run Treasury "on special" gaat. Dit gebeurt wanneer de prijs sterk stijgt door verhoogde vraag van effectenhandelaren die het instrument als hedge gebruiken. Als gevolg kunnen on-the-run Treasury-rentecurves afwijken van hun ideale nauwkeurigheid.
De Treasury-rentecurve benadrukt twee complexiteiten in de wisselwerking tussen looptijd en rendement:
- Het rendement voor on-the-run uitgiften wordt verstoord door gunstige financiering, wat leidt tot lagere uitkomsten in vergelijking met niet-gefinancierde tegenhangers.
- On-the-run en off-the-run Treasury-uitgiften brengen verschillende herbeleggingsrisico's met zich mee wat betreft rente.
Dynamiek van de rentecurve
Rentecurves kunnen verschillende vormen aannemen, die elk marktcondities en beleggersgedrag weerspiegelen. De gebruikelijke on-the-run Treasury-rentecurve, bekend als een normale rentecurve, loopt opwaarts omdat rendementen stijgen met een langere looptijd. Deze vorm ontstaat door vraag- en aanboddynamiek in specifieke segmenten van de curve. Bijvoorbeeld wanneer een beleggingsfonds zich richt op 5- tot 10-jarige waarden, kan dit de prijzen opdrijven en de rendementen in dat segment verlagen. Hoge vraag van kortetermijnbeleggers kan de curve steiler maken.
Een omgekeerde rentecurve, waarbij kortetermijnlooptijden hogere rentes hebben dan langetermijnlooptijden, kan ontstaan door beleid van centrale banken dat tijdelijk kortetermijnrentes verhoogt om economische groei af te remmen. Deze inversie wordt echter meestal gezien als een kortstondige anomalie, met de verwachting dat de curve op termijn weer vlak of positief wordt.
Een vlakke rentecurve, waarbij kortetermijn- en langetermijnrentes dicht bij elkaar liggen, duidt meestal op een overgangsfase. Deze overgang doet zich voor wanneer rentes verschuiven van een positieve naar een omgekeerde curve of andersom.
Conclusie
De Treasury-rentecurve, die in twee categorieën is verdeeld — on-the-run en off-the-run — is een belangrijke benchmark voor het beoordelen van de prijzen van vastrentende waarden. Zij toont de actuele rendementen in relatie tot de looptijden. De on-the-run Treasury-rentecurve behandelt de meest recente uitgiften, terwijl de off-the-run curve niet-recent uitgegeven obligaties betreft. Echter, de on-the-run curve kan minder nauwkeurig zijn door volatiele vraag.