Duurzame yield in DeFi: hoe herken je echte opbrengst?
Crypto real yield is een maatstaf om de aangeboden opbrengst van een project te vergelijken met de inkomsten ervan. Als de opbrengsten uit staking hoger zijn dan de uitgekeerde rente, rekening houdend met inflatie, dan zijn de emissies dilutief. Dat geeft aan dat de opbrengst niet duurzaam of, eenvoudiger gezegd, niet "echt" is. Dilutieve emissies kunnen soms voor promotionele acties gebruikt worden, maar ze zijn niet per se slechter dan echte yield. In elk geval kan real yield dienen als een effectief instrument om het langetermijnverdienpotentieel van een project te bepalen.
Basisprincipes
DeFi-investeringen kunnen met hun hoge APY's zeer aantrekkelijk lijken, maar als rendementen van 100% of meer worden beloofd, is het redelijk om voorzichtig te zijn. Real yield is een eenvoudige berekening — het is een snelle en makkelijke methode om te beoordelen hoe redelijk de beloofde opbrengst is en geeft een betere indicatie van hoe waarschijnlijk het is dat die daadwerkelijk wordt gerealiseerd.
DeFi Yield Farming
Yield farming stelt mensen in staat cryptovaluta-beloningen te verdienen door hun bezittingen vast te zetten in opbrengst genererende pools. Er zijn verschillende manieren om te yield farmen, zoals liquiditeitspools, native netwerkstaking en leenprotocollen. Al deze methoden genereren inkomsten voor gebruikers in ruil voor het inzetten van hun kapitaal. Yield farmers gebruiken vaak protocollen die hun rendement optimaliseren, bekend als yield optimizers. Daarnaast schakelen yield farmers vaak tussen protocollen om de beste beschikbare rendementen te vinden.
Naarmate DeFi populairder werd, stimuleerden protocollen stakers met steeds hogere beloningen. Dit resulteerde in significante en onhoudbare APY's, soms oplopend tot 1000%. Toen de schatkisten leeg raakten, daalden deze APY's en kelderden de tokenprijzen toen farmers hun ingezette posities liquideren. Het werd duidelijk dat aanbod, in plaats van nut, de vraag naar deze tokens dreef.
Om de werkelijke waarde en rente-genererende potentie van DeFi-projecten met hoge APY's te schatten, is één optie om de crypto real yield van het project te analyseren.
Houdbaarheid van opbrengst
Met "echt" wordt bedoeld dat de houdbaarheid van de opbrengst. Als de inkomsten van het project voldoende zijn om het uitgekeerde bedrag aan tokenhouders te dekken, hoeft het project niet zijn eigen middelen aan te spreken. Als de inkomsten gelijk blijven, kan de APY op lange termijn constant blijven.
Het komt vaak voor dat projecten dilutieve tokens uitgeven die op de lange termijn onhoudbaar zijn. Dat gebeurt wanneer de treasury opraakt en het project niet genoeg inkomsten kan genereren om hetzelfde APY-beloningenniveau te handhaven. Om hiermee om te gaan, distributeren projecten vaak native tokens, aangezien er al een grote hoeveelheid beschikbaar is. Echter, als de inkomsten niet toenemen, is het onmogelijk om hetzelfde APY-niveau te behouden.
Stakers kunnen deze tokens farmen en proberen ze op de open markt te verkopen, wat mogelijk hun waarde drukt. Dit kan een risicovolle spiraal op gang brengen, waarbij er meer native tokens moeten worden uitgegeven om equivalente APY's te bieden, wat op zijn beurt de financiën in de treasury verder verzwakt.
Bij het praten over "real yield" heeft het de voorkeur dat deze wordt uitbetaald in blue-chip tokens. Niettemin kan een project dat zijn eigen token uitgeeft dit op een duurzame manier doen.
Hoe meet crypto real yield prestaties?
De crypto real yield-metric is een snel hulpmiddel om het aangeboden rendement van een project te evalueren in verhouding tot de inkomsten. Met deze metric is het mogelijk om te bepalen in hoeverre beloningen voortkomen uit tokenemissies in plaats van uit inkomsten. Laten we een eenvoudig voorbeeld onderzoeken.
Project X heeft in de loop van een maand 10.000 van zijn tokens verdeeld tegen een gemiddelde prijs van $10, wat neerkomt op $100.000 aan emissies. In dezelfde periode genereerde het project slechts $50.000 aan inkomsten. Dat creëert een gat van $50.000 in yield, wat aangeeft dat de APY voornamelijk afhankelijk is van tokendilutie, niet van daadwerkelijke groei. Dit voorbeeld houdt geen rekening met operationele kosten, maar het is alsnog een nuttig kader bij het beoordelen van opbrengst.
Real yields zijn conceptueel vergelijkbaar met dividenduitkeringen op de aandelenmarkt. Bedrijven die dividenden uitkeren zonder overeenkomende inkomsten zijn onhoudbaar. Bij blockchain-projecten worden inkomsten vaak gegenereerd via servicekosten. Bijvoorbeeld, een automated market maker (AMM) kan een transactiekost op liquiditeitspools hebben, terwijl een yield optimizer houders van zijn governance-token kan belonen met een performance fee.
Het vinden van een betrouwbaar project dat degelijke diensten levert is essentieel om een stabiel inkomen te beginnen verdienen. Onderzoek het potentiële rendement van het project en wat je moet doen om deel te nemen. Over het algemeen vereist dit het verstrekken van liquiditeit aan een protocol, het staken van governance-tokens in een pool of het vastzetten van native tokens.
Veel beleggers zoeken naar hoog rendement uit blue-chip tokens vanwege hun lage volatiliteit. Nadat je een project hebt geïdentificeerd en de structuur begrijpt, vergeet dan niet zijn werkelijke yield te beoordelen met behulp van de bovenstaande berekening. Laten we een specifiek yieldmodel bekijken om te begrijpen hoe de opbrengst in tokenomics is ingebouwd en hoe je onze metric kunt gebruiken om dit te verifiëren.
Het automated market maker-protocol keert beloningen uit aan houders van zijn governance-token, ABC, en aan houders van zijn liquidity provider-token, XYZ. Tien procent van de platforminkomsten wordt in de treasury gehouden, terwijl de overige 90% wordt verdeeld in twee gelijke pools; 50% wordt gereserveerd voor houders van ABC en de andere 50% voor houders van XYZ. Deze beloningen worden vervolgens in BNB uitbetaald.
We weten dat het project $200.000 aan maandelijkse inkomsten genereert. Hiervan wordt $90.000 verdeeld aan stakers in de ABC-beloningenpool en $90.000 aan stakers in de XYZ-beloningenpool.
$200,000 – ($90,000 X 2) = $20,000
Volgens onze berekening is er een extra $20.000, en is het yield-model betrouwbaar. Het tokenomics-model voor opbrengstallocatie belooft dat emissies nooit de winst zullen overstijgen. Het kiezen van een DeFi-project met een veilig distributiemodel is een uitstekende manier om real yield te vinden zonder zelf alle berekeningen te hoeven doen.
Hoe verbetert het gebruik van real yield DeFi?
Samenvattend is het niet per se zo dat het nastreven van real yield altijd beter is dan vertrouwen op emissies. In het verleden zijn bepaalde projecten geslaagd door emissiestrategieën te gebruiken en zijn ze geleidelijk overgestapt naar duurzamere modellen. Uiteindelijk kunnen echter alleen DeFi-projecten met goed onderbouwde inkomstenmodellen op de lange termijn financieel levensvatbaar blijven.
Conclusie
Het is nuttig voor de DeFi-ruimte om lessen uit eerdere cycli te trekken om functies succesvol te implementeren die adoptie stimuleren en duurzame inkomsten garanderen. Het is belangrijk dat gebruikers het concept van emissies begrijpen, hoe het werkt en hoe het kan bijdragen aan de groei en duurzaamheid van een project.