Wat is bucketing?
Bucketing is een oneerlijke commerciële praktijk waarbij een broker diefstal pleegt van zijn cliënt. Orders worden uitgevoerd met foutieve voorwaarden om te profiteren van prijsverschillen. Zowel koop- als verkooporders kunnen aan bucketing onderhevig zijn. Bedrijven die aan bucketing of vergelijkbare activiteiten doen, worden vaak aangeduid als "bucket shops". Bucketing kan ook verwijzen naar een pensioensstrategie waarbij gepensioneerden hun vermogen opdelen in verschillende "buckets" en daaruit opnemen wanneer dat nodig is.
Basics
Brokers plegen de onethische praktijk van bucketing en gebruiken bedrieglijke methoden om te profiteren van transacties. Deze misleidende handeling houdt in dat aan cliënten wordt bevestigd dat een gevraagde transactie is uitgevoerd, terwijl de order in werkelijkheid niet is uitgevoerd. In plaats daarvan probeert de broker een voordeliger prijs voor de transactie te bemachtigen en steekt het verschil tussen de geoffreerde prijs en de uitgevoerde prijs ongemeld in zijn eigen zak als winst.
Helaas hebben brokeragefirma's die aan zulke gewetenloze activiteiten deelnemen, de bijnaam "bucket shops" verworven.
Ontmaskering van misleidende praktijken: de onethische aard van bucketing
In de zakenwereld hebben brokers een praktijk overgenomen die bucketing wordt genoemd, waarbij de belangen van de broker boven die van de cliënt worden gesteld terwijl men de schijn wekt dat men voor de cliënt zorgt.
Deze uitbuitende tactiek speelt in op het vertrouwen van de cliënt in zijn broker. Cliënten geloven dat de broker zal proberen de meest gunstige voorwaarden voor hun transacties te verkrijgen en plaatsen daarom hun vertrouwen bij deze tussenpersonen. Bij een kooporder betekent dit het zoeken naar de laagst mogelijke prijs, terwijl bij een verkooporder het omgekeerde geldt.
In werkelijkheid maken gewetenloze brokers misbruik van dit vertrouwen door te liegen. Bij het verwerken van een kooporder vertellen ze de cliënt bedrieglijk dat de aandelen zijn gekocht tegen een opgegeven prijs, terwijl ze in feite de aandelen tegen een nog lagere prijs hebben verworven en het verschil in het geniep als eigen winst hebben ingehouden.
Evenzo beweren ze bij een verkooporder valselijk dat er is verkocht tegen een bepaalde prijs, terwijl ze de aandelen in werkelijkheid tegen een hogere prijs hebben verkocht. In beide gevallen approprieert de broker stiekem het verschil tussen de werkelijke en de gecommuniceerde prijzen en ontneemt zo de cliënt diens rechtmatige opbrengst.
Opvallend is dat de term "bucket shop" historisch verwees naar illegale of quasi-legale gokgelegenheden. Tegenwoordig wordt de term gebruikt voor brokeragebedrijven die onethische praktijken toepassen, waaronder het verregaande gedrag van bucketing.
Pensioenplanning in een nieuw jasje: de strategische aanpak van bucketing
Het begrip bucketing reikt verder dan de traditionele definitie en omvat nu een vooruitstrevende pensioensstrategie die activa toewijst aan afzonderlijke "buckets" op basis van het verwachte gebruik. In plaats van de gebruikelijke methode van regelmatige portefeuille-opnames, richt deze aanpak zich op het veiligstellen van een duurzaam inkomensstroom voor gepensioneerden tijdens hun leven.
Bij deze methode verdelen gepensioneerden hun activa over verschillende buckets op basis van hun tijdshorizon. Een kortetermijnbucket bevat activa die de onmiddellijke pensioenuitgaven dekken, terwijl een middellangetermijnbucket fungeert als tussenreserve. Tenslotte is er een langetermijnbucket, die, indien überhaupt aangesproken, is bedoeld voor latere fasen van het pensioen.
Bovendien vertegenwoordigt bucketing een uitgebreid drie-stappen financieel planproces. Personen streven ernaar om elke bucket systematisch op te bouwen. Ten eerste vormt het opbouwen van een noodfonds de basis van de eerste bucket. Vervolgens richten ze zich op het verwezenlijken van financiële doelen die de tweede bucket vormen. Ten slotte ontstaat de derde bucket als een toegewijd pensioenfonds.
Als pionier op het gebied van pensioenportefeuillebeheer wordt Harold Evensky, Certified Financial Planner (CFP), vaak toegeschreven dat hij de bucket-aanpak introduceerde. Zijn tweebucketstrategie bestaat uit een kasbucket die vijf jaar aan pensioenuitgaven dekt en een langetermijnbeleggingsbucket die voornamelijk uit aandelen bestaat.
De praktijk van bedrog: een voorbeeld van onethische bucketing
Een ervaren broker, Steve, neemt vaak deel aan de dubieuze praktijk van bucketing. Een van zijn cliënten, Linda, vertrouwt hem volledig en rekent erop dat hij haar belangen bij het uitvoeren van transacties vooropstelt.
Linda verzocht specifiek om de aankoop van 100 aandelen van XYZ Corporation, met een limietprijs van $10 per aandeel of minder. Steve verzekert haar direct dat de transactie met succes is uitgevoerd tegen de gewenste prijs van $10 per aandeel.
Onbekend voor Linda heeft Steve haar echter bedrogen. In tegenstelling tot zijn bewering, heeft hij de order uitgevoerd tegen een lagere prijs van $9 per aandeel. Hij hield die informatie heimelijk voor zich en stak het verschil van $1 per aandeel in zijn eigen zak, waardoor Linda in het ongewisse bleef. Door de situatie uit te buiten behaalde Steve een winst van $100 op de transactie, die rechtmatig aan Linda had toebehoord — een duidelijke diefstal.
Andere toepassingen van bucketing
Diversifiëren van beleggingen: de bucketportefeuille
De bucketstrategie in beleggen houdt in dat activa worden verdeeld in afzonderlijke groepen binnen een portefeuille. Bijvoorbeeld, een 60/40-portefeuille duidt op een verdeling van 60% aandelen en 40% obligaties. Beleggers die zich uitsluitend op aandelen richten, kunnen hun portefeuille opdelen in buckets op basis van verschillende soorten aandelen, zoals value-aandelen, groeiaandelen of dividendaandelen. Evenzo kan een uitsluitend obligatieportefeuille activa categoriseren in buckets op basis van verschillende looptijden, zoals kort-, midden- of langlopende vervaldatums.
Schulden bijhouden: de accounting bucket
In de boekhouding doet het concept van een "aging bucket" zich voor wanneer professionals onbetaalde vorderingen groeperen. De financiële afdelingen van bedrijven houden openstaande schulden bij op basis van de duur van de niet-betaling. Schulden worden gecategoriseerd in aging buckets van 30, 60, 90, 120, 150 en 180 dagen. Afhankelijk van de mate van betalingsachterstand volgen bedrijven specifieke beleidslijnen en procedures, wat kan leiden tot incassoprocedures of het afboeken van de schulden als oninbaar.
Effectief geldbeheer: de bankbucket
In de banksector faciliteert bucketing efficiënt financieel beheer door gebruik van meerdere bankrekeningen. Deze strategie stelt mensen in staat om middelen toe te wijzen aan aparte rekeningen of "buckets" die zijn bestemd voor specifieke doelen, zoals maandelijkse betalingen, sparen voor entertainment of vakanties en noodfondsen. Door vooraf bepaalde bedragen regelmatig automatisch naar elke bucket over te maken, vinden mensen die moeite hebben met schuldaflossing of sparen dit vaak eenvoudiger dan vertrouwen op budgetsoftware of spreadsheets.
Conclusie
Bucketing kent diverse toepassingen in verschillende domeinen. Onethische bucketing omvat bedrieglijke praktijken door brokers om cliënten te misleiden en te profiteren van prijsverschillen. De term "bucket shop" verwijst naar brokeragefirma's die aan dergelijke onethische activiteiten doen. De strategische aanpak van bucketing wordt gebruikt in pensioenplanning voor een duurzaam inkomen. Boekhouding gebruikt aging buckets om onbetaalde vorderingen bij te houden, en banken passen buckets toe voor effectief geldbeheer. Over het geheel genomen toont bucketing zijn veelzijdigheid en impact in financiën en planning.