Wat is het doel van impliciete contracten?
Een impliciet contract, met dezelfde juridische geldigheid als een schriftelijk of mondeling contract, kan worden gevormd op basis van betrokkenheid, gedrag of omstandigheden van personen zonder expliciete bevestiging. Impliciete contracten, net als impliciete garanties, worden verondersteld te bestaan zonder expliciete bevestiging. Het afdwingen van een impliciet contract kan echter in bepaalde situaties lastig zijn vanwege het ontbreken van documentatie.
Basisprincipes
Een impliciet contract is een juridisch bindende verplichting die voortvloeit uit de handelingen, het gedrag of de omstandigheden van partijen die bij een overeenkomst betrokken zijn. Het heeft dezelfde juridische kracht als een uitdrukkelijk contract, vrijwillig overeengekomen mondeling of schriftelijk door twee of meer partijen. In tegenstelling tot een uitdrukkelijk contract wordt een impliciet contract verondersteld te bestaan zonder schriftelijke of mondelinge bevestiging.
Impliciete contracten en de handhaving daarvan
Een impliciet contract werkt op basis van principes van billijkheid, zodat niemand onrechtmatig voordeel behaalt ten koste van een ander, zonder dat er een formele schriftelijke of mondelinge overeenkomst nodig is. Een voorbeeld hiervan is de impliciete garantie, waarbij de aankoop van een product impliceert dat het in staat is zijn beoogde functie te vervullen. Bijvoorbeeld: bij de aankoop van een nieuwe koelkast wordt verwacht dat deze voedsel koel houdt; het niet doen hiervan zou een schending van het impliciete contract vormen.
Het afdwingen van een impliciet contract kan echter ingewikkeld zijn omdat het argumenten en bewijs vereist om de billijkheid ervan vast te stellen, in tegenstelling tot een eenvoudig ondertekend document. Bovendien leggen sommige rechtsgebieden beperkingen op aan de toepassing van impliciete contracten. Voor bepaalde rechtszaken met betrekking tot onroerend goed kan een schriftelijk contract noodzakelijk zijn om de geldigheid van het impliciete contract te ondersteunen. Ondanks dat impliciete contracten dezelfde wettelijke waarde hebben als schriftelijke contracten, kan het in de praktijk moeilijker zijn ze af te dwingen.
Uitdagingen met betrekking tot impliciete contracten
Impliciete contracten zijn juridisch afdwingbaar en worden door de rechtbank erkend. Het aantonen van hun bestaan kan echter lastiger zijn dan bij contracten die via mondelinge of schriftelijke overeenkomsten zijn gevormd. Rechtbanken onderzoeken doorgaans factoren zoals de relatie tussen de partijen, eerdere afspraken en de verrichte verplichtingen om de geldigheid van een impliciet contract vast te stellen.
Vereisten voor impliciete contracten
Impliciete contracten kunnen twee typen hebben, elk met hun eigen vereisten. Ze worden niet gevormd door mondelinge of schriftelijke overeenkomsten. Een impliciet-in-feit contract vereist een aanbod, aanvaarding, wederzijdse overeenkomst en tegenprestatie. De voorwaarden en uitvoering van het contract blijken uit het gedrag van de betrokken partijen. Daarentegen wordt een impliciet-in-de-wet contract gevormd op basis van omstandigheden in plaats van intentie. Wanneer diensten of goederen niet gratis worden geleverd, moet de ontvanger een tegenprestatie bieden. Beide partijen moeten eerlijk profiteren, zodat onrechtmatige verrijking wordt vermeden.
Twee vormen van impliciete contracten
Er zijn twee hoofdtypen impliciete contracten: impliciet-in-feit contracten en impliciet-in-de-wet contracten (quasi-contracten).
Impliciet-in-feit contracten
Een impliciet-in-feit contract ontstaat door acties en gedrag. Bijvoorbeeld: een klant die eten bestelt in een restaurant sluit een impliciet contract met de eigenaar. De eigenaar moet het gevraagde voedsel serveren en de klant betaalt de vermelde prijzen. Dergelijke contracten kunnen ook voortkomen uit eerdere gedragingen. Als een tiener bijvoorbeeld steeds twee bioscoopkaartjes krijgt voor het uitlaten van de hond van een buur, impliceert dat een contract. Als de buur stopt met het geven van kaartjes, kan de tiener een schending van het impliciete contract claimen.
Om een impliciet-in-feit contract te creëren, moeten bepaalde elementen aanwezig zijn, waaronder een aanbod, aanvaarding, wederzijds akkoord en tegenprestatie. Deze contracten kunnen juridisch bindend zijn en hebben dezelfde waarde als uitdrukkelijke contracten die via expliciete schriftelijke of mondelinge overeenkomsten zijn gevormd.
Impliciet-in-de-wet contracten
Impliciet-in-de-wet contracten, ook wel quasi-contracten genoemd, zijn daarentegen onbedoeld gevormde contracten die door de wet worden opgelegd om onrechtmatige verrijking te voorkomen. Bijvoorbeeld: als een restaurantbezoeker zich verslikt in een kippenbot en een arts die toevallig in hetzelfde restaurant dineert onmiddellijke medische hulp biedt, kan de arts een rekening sturen naar de eter. De eter is dan verplicht te betalen voor de verleende diensten, ondanks dat er geen voorafgaande overeenkomst tussen hen was. Impliciet-in-de-wet contracten zijn bedoeld om billijkheid te waarborgen en te voorkomen dat de ene partij in bepaalde situaties misbruik maakt van de ander.
Wat is een uitdrukkelijk contract?
Contracten kunnen worden ingedeeld als uitdrukkelijk of impliciet. Beide typen vereisen wederzijds akkoord en een meeting of minds. Een uitdrukkelijk contract wordt formeel geregeld via een schriftelijke of mondelinge overeenkomst, terwijl een impliciet contract wordt gevormd door de omstandigheden of handelingen van de betrokken partijen.
Een onroerendgoedcontract valt bijvoorbeeld onder de categorie van uitdrukkelijke contracten en moet schriftelijk zijn om afdwingbaar te zijn. Daarentegen is het bestellen van een pizza bij een restaurant een voorbeeld van een impliciet contract. Zodra de aankoop is gedaan, is het restaurant verplicht de pizza aan de klant te leveren.
Conclusie
Impliciete contracten kunnen net zo juridisch bindend zijn als uitdrukkelijke contracten, maar het afdwingen ervan kan moeilijker zijn. Ze kunnen voortkomen uit het gedrag of de omstandigheden van de betrokken partijen en er zijn twee typen: impliciet-in-feit en impliciet-in-de-wet contracten. Impliciete contracten werken op basis van principes van billijkheid en zijn bedoeld om te waarborgen dat geen van beide partijen onrechtmatig voordeel behaalt ten koste van de ander. Hoewel deze contracten juridisch afdwingbaar zijn, kan het bewijzen van hun bestaan ingewikkelder zijn dan bij uitdrukkelijke contracten.